Ἡ Ἱερά Μονή Ἀναλήψεως τοῦ Σωτῆρος βρίσκεται στίς δυτικές ὑπώρειες τοῦ Παγγαίου,7 χιλ. βορειοδυτικά τοῦ Δήμου Πρώτης τοῦ νομοῦ Σερρῶν.
Ἡ Μονή εἷναι κτισμένη σέ ὑψόμετρο 930μ.καί περιβάλλεται ἀπό πλούσια θαμνώδη καί δασώδη βλάστηση. Ἡ χρονολογία καί οἱ συνθῆκες κάτω ἀπό τίς ὁποῖες ἱδρύθυκε παραμένουν ἄγνωστες. Τόν 19ο αἰώνα ὅταν ἡγούμενος ἦταν ὁ Μελέτιος (1858-1862) ἀνακαινίσθηκε ἐκ βάθρων.Ἔχει πανοραμική θέα πρός τόν κάμπο τῶν Σερρῶν καί περιβάλλεται ἀπό πλούσια θαμνώδη καί δασώδη βλάστηση. Στά γύρω ὑψώματα διακρίνονται παλαιά ἐρημικά ἀσκηταριά, ἀπομεινάρια πνευματικῶν ἀγώνων εὐλαβῶν ἀσκητῶν, καθώς καί προμαχώνες ἀρχαίου ἐρειπωμένου κάστρου.
Σύμφωνα μέ τό ἡμερολόγιο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἐλλάδος, ἔκδοσις ἔτους 1970, προϋπῆρχε ὡς ἀνδρῶα Μονή ἀπό τό 1878.
Τό ἔτος 1979 τῇ ἐπιθυμίᾳ τοῦ ἀειμνήστου Προέδρου τῆς Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλῆ, μέ εἰδικό Προεδρικό Διάταγμα ἔγινε ἡ ἐπανασύσταση τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ὡς γυναικείας. Τῇ προσπαθείᾳ τοῦ οἰκείου Ἐπισκόπου μακαριστοῦ Σπυρίδωνος Κυβετοῦ, ἀνετέθη εἰς τόν Προηγούμενο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Φιλοθέου Ἁγίου Ὅρους, πατήρ Ἐφραίμ .
Ἡ προσφορά της στούς χριστιανούς κατοίκους τῆς περιοχῆς ἦταν ἐξαιρετικά σημαντική καί ἵσως αὐτή νά ἦταν ἡ αἱτία τῶν ἀλλεπάλληλων καταστροφῶν ἀπό τούς Τούρκους καί Βουλγάρους, τό 1913, 1917 καί 1944. Ἡ Μονή ἀνασυγκροτήθηκε καί λειτουργεῖ ἀπό τό 1979 ἔως καί σήμερα ὡς γυναικεῖα Μονή ὑπαγομένη στήν Ἱερά Μητρόπολη Ζιχνῶν & Νευροκοπίου.
